Μια χούφτα άμμο θα σου φέρω...




Μια χούφτα άμμο θα σου φέρω, να δω τους κόκκους της να κυλούν ανάμεσα στα μικρά σου δάχτυλα και να πέφτουν ένας ένας επάνω στα λυγισμένα σου γόνατα.
Μια μικρή κλεψύδρα τα χέρια σου.
Να περνάει ο χρόνος ανάμεσά τους και μόλις φανεί να τελειώνει, κάτι να αρχίζει από την αρχή.
Είμαι εδώ δίπλα σου γιατί δεν θέλω να περιμένω την δεύτερη ζωή που μάλλον δεν έχουμε. Κι αν ήξερα ότι είχαμε, όμως, πάλι το ίδιο θα έκανα.
Άπλωσε το χέρι σου.


Με την πένα του dim juanegro. Διαβάστε το πλήρες κείμενο εδώ.

7 comments:

mariw είπε...

θα γράψω πολλά, θα πω πολλά, θα αναπτύξω τη σκέψη μου πλήρως….. ΟΥΑΟΥ!!!!!!!!!! (χαχα).

Τι ωραίο κείμενο, μου θύμισε κάτι από τα παλιά. Α! και η «ανακαίνιση» πολύ ωραία…. Φιλιά & καλημέρα.

SummerDream είπε...

Καλημέρα Μαράκι μου!
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια λέει η παροιμία, αλλά έλα που έχουν κι αυτά το σκοπό τους.

Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

πολύ όμορφο.
Αναμονή για να ζήσεις σήμερα ότι αγαπάς σ όσες ζωές κι αν περάσουν.
καλημέρα
φιλιά

lakis είπε...

Πολλές φορές μια χούφτα άμμος και μια ανοιχτή παλάμη που θα την υποδεχτεί είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε εμείς οι άνθρωποι. Μέρα καλή

SummerDream είπε...

Kαλησπέρα Λένα & Λάκη.
Η ουσία είναι ότι όταν γράφει ο dim είναι σαν να ζωγραφίζει το είναι μας. Γι'αυτό και τον ξεχωρίζω κάπως! :D

Γιάννης Παππάς είπε...

ένα χέρι απλωμένο ποιός πλούτος
συγκρίνετε με αυτό

καλη σου νύχτα

SummerDream είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο Γιάννη.

Καλημέρα!