Ξαφνική επίσκεψη!




- Πωπω άργησα! Φεύγω-φεύγω θα με σκοτώσουν!
Σηκώνεται χώνει βιαστικά τα τσιγάρα και τον αναπτύρα στην κωλότσεπη του παντελονιού του και κάνει να φύγει:
- Φίλε μου χάρηκα που σε είδα... αποχαιρετά τον Γιάννη!
Σαν κάτι να θυμήθηκε και ήρθε προς τα μένα βιαστικά. Με φιλά στο μάγουλο. Με κοιτάζει στα μάτια. Του χαμογελώ κι ενώ κάνω κι εγώ να του ανταποδώσω το φιλί εκείνος αντί να με φιλήσει στο άλλο μάγουλο μου σκάει ένα τρυφερό φιλί στα χείλη:
- Αυτό, να μείνει μεταξύ μας, ε;
Η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει. Ο Γιάννης πίσω του χαμογελά και χαίρεται που ξαναείδε τον φίλο του μετά από πολύ καιρό. Ανεβοκατεβάζω το κεφάλι δεκτικά χαμογελώντας, επισφραγίζοντας ακόμη ένα κοινό μυστικό μας. Τον κοιτάζω ξαφνιασμένη να απομακρύνεται και να χαμογελά. Άνετος. Τα πόδια μου δεν μπορούν καν να συρθούν στο κατώπι του να τον συνοδεύσω μέχρι την έξοδο και...

Ακόμη νοιώθω τα χείλη του στα δικά μου, άλλα το κρεββάτι ήταν πολύ άβολο και πετάχτηκα! Μου αρέσει που έρχεται απρόσκλητος στον ύπνο μου να μου δώσει δύναμη και χαμόγελο από μια κουραστική μέρα δουλειάς!

3 comments:

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Μαράκι καλησπέρα! Χάθηκα με τη δουλειά και συγνώμη, δυστυχώς είναι δύσκολο να τα καταφέρω όλα. Είσαι καλά?

Όμορφο όνειρο... τυχερή που το είδες.

Φιλάκια πολλά!

hackaday είπε...

Τελικά τα όνειρα είναι ωραία μέρη για να δραπετεύει κανείς.

Blogger fan είπε...

οπως παντα...στα ονειρα μας βλεπουμε τα καλυτερα.Μ'αρεσε οπως το εγραψες.Ωραιο το blog σου.καλη συνεχεια.