Kαλό Πάσχα

Είχαμε καιρό να πούμε μια κουβέντα! Να ακούσω την φωνή του έστω... Να πάρω την δόση μου απ'την παρουσία του έστω κι απ'την γραμμή του τηλεφώνου! Βέβαια η τύχη μας παίζει στα δαχτυλά της κάθε φορά κι έτσι πάντα μας φυλάει μια μικρή έκπληξη στην στροφή του δρόμου, την αμέσως επόμενη μέρα! Έτσι ξαφνικά κι ανάπαντεχα! Σαν κάτι μέσα στο κεφάλι μου με παρακινούσε να πάω από εκεί πρώτα! Στο σούπερ μάρκετ ήθελα να μπω και στρίβοντας να'τος μπροστά μου πανέμορφος με εκείνο το έξυπνο βλέμμα που υπόσχεται πολλά αλλά απλά υπόσχεται, φρέσκος και μυρωδάτος, με τον αέρα του ανθρώπου έτοιμου για όλα, με το δερμάτινο παλτό να του πηγαίνει απίστευα και το μαλλί καρφάκι να του κρύβει χρόνια απ'την ηλικία του! Η αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος τον άλλαξε. Φαινόταν πόσο καλό του έκανε! Το χαμόγελο του γνήσιο που χαιρόταν που συναντιόμασταν έστω κι έτσι τυχαία.
- Στον ουρανό σε γύρευα στην γη σε βρήκα, του είπα χαρούμενη!
Μου χαμογέλασε και μου έσκασε δυο φιλιά στο μάγουλο. Με καλημέρισε. Έτρεχε για δουλειές της δουλειάς του. Η τσάντα του που κρεμόταν απ'τον ώμο του έδειχνε βαριά! Σίγουρα γεμάτη χαρτιά, τιμολόγια και λογαριασμούς. Δεν τον ρώτησα. Δεν τον χόρταινα να τον κοιτάω. Αμέσως η ματιά μου έπεσε στην πληγή κάτω απ'το σαγόνι του. Είχε κοπεί βαθιά στο ξύρισμα! Αρχίσαμε τα "που πας" και "τι κάνεις"! Εδώ το είχα, στην άκρη στα χείλη μου να του ζητήσω να πηγαίναμε για έναν καφέ στα γρήγορα. Το ξέχασα όμως την ίδια στιγμή. Η επιθυμία να βγούμε για έναν καφέ όπως κάναμε όταν ήμασταν ελεύθεροι, ήταν απλά ένα όνειρο. Και είχαμε τόσα να πούμε και να μοιραστούμε απ'το να τα λέμε με μισόλογα και στα γρήγορα απ'το τηλέφωνο. Πνιγόμαστε να μιλήσουμε για ότι μας μπουκώνει καθημερινά και με στενοχωρεί το γεγονός ότι η αυτή η δεμένη ελεύθερη αγνή φιλία που είχαμε, τώρα είναι δεσμευμένη για τα καλά απ'τα "πρέπει" και τα "μη"! Όπως και να'χει αυτή η τυχαία συνάντησή μας σήμερα ήταν για μένα ένα όμορφο πασχαλινό δώρο που την ανάμνησή του θα την πάρω μαζί μου τώρα στις γιορτές μέχρι να τον ξαναδώ!
 
σε όλους μας!



8 comments:

maria είπε...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ.

Theogr ο κηπουρός είπε...

Πέρασα απλά για να ευχηθώ Καλή Ανάσταση. Να είσαι πάντα καλά.

Τάσος είπε...

Καμμιά φορά στη ζωή μας, τρέχουμε πιο πολύ κι απ'το χρόνο.. Όταν το καταλαβαίνουμε, συχνά μας έρχεται ένας κόμπος στο λαιμό...

Καλή σου Ανάσταση..

Ανώνυμος είπε...

27/4 - 30/4 2009 Σεμινάριο Martin Sherman, Αθήνα - www.domian.gr

Η Πολιτιστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Κεντρική Σκηνή» και ο εκπαιδευτικός όμιλος ΔΟΜΗ φέρνουν στην Ελλάδα έναν από τους διασημότερους συγγραφείς και σεναριογράφους της εποχής μας, τον Μάρτιν Σέρμαν, που θα βρεθεί στην Ελλάδα 27-30 Απριλίου 2009 για ένα μοναδικό τετραήμερο σεμινάριο.

Στην παρουσία του στην Ελλάδα ο Μάρτιν Σέρμαν θα συναντήσει φιλόδοξους νέους και νέες που ασχολούνται με τη συγγραφή σεναρίου και θεατρικών έργων και θα παραδώσει σειρά πρακτικών σεναρίων συγγραφής για το θέατρο και το σινεμά, θα προβληθούν ταινίες του και σκηνές από θεατρικά του έργα.

Ο Μάρτιν Σέρμαν έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Τα έργα του έχουν ανέβει στο WestEnd και στο Broadway. Ανάμεσα σε αυτά: Bent (Ian Mc Kellen, Richard Geere), Rose (Olympia Doukakis), When she danced (Vanessa Redgrave), The Wizard of Oz (Hugh Jackman).Σινεμά: Callaw (Zeffirelli – Fanny Hardant, Jeremy Irons) Mrs Henderson (Judy Dench, Stef. Freiers).

Γιάννης Παππάς είπε...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

dim juanegro είπε...

τα "πρέπει" και τα "μη", μάλλον δεν φεύγουν...
δυστυχώς δεν μπορούμε να απαγκιστρωθούμε από αυτά
να ξαπλώσουμε πάνω σε ένα σύννεφο και να απολαύσουμε τον αέρα ενώ μας πηγαίνει... χωρίς να φοβόμαστε κάθε λίγο και λιγάκι ότι μπορεί να πέσουμε από εκεί ψηλά και να βουλιάξουμε στην γη ή η να βυθιστούμε στα νερά... όσο ρηχά... κι όσο βαθιά κι αν είναι...
δεν μπορούμε να τα διώξουμε ή να διώξουμε τους εαυτούς μας από αυτά...
γι αυτό...
ας κεντήσουμε γύρω από το κάθε γράμμα του "πρέπει" με χρωματιστή κλωστή πέταλα λουλουδιών... κι ας αλείψουμε το "μη" με αιθέρια έλαια, για κάθε φορά και από ένα διαφορετικό...
ίσως έσι να παίξουν με τις αισθήσεις μας, να αφομοιώσουμε την ύπαρξή τους στο δέρμα και τον νου μας και να τα πάρουμε μαζί μας στα ταξίδια μας, όπως εμείς επιθυμούμε... έτσι δεν θα τα πετυχαίνουμε μπροστά μας ούτε θα στοιχειώνουν την σκιά μας. Θα είναι στις τσέπες μας... απλώς που και που... θα αλλάζουμε ένδυμα και θα ξεχνάμε να τα πάρουμε μαζί μας... ή θα ξεχνάμε ότι είναι μαζί μας.
εκείνη ακριβώς την στιγμή...
που ξεχνιόμαστε... Ζούμε.
Καλή ανάσταση και να ξεχνιέσαι...

Ανώνυμος είπε...

Εχε στην καρδιά σου τις στιγμές σας.
ειναι όμορφο.

Καλη Ανάσταση και Χρόνια Πολλά!

Nobilis είπε...

Καλή Ανάσταση και σου ευχόμαστε να βρεις τις Γέφυρες :-)