Είμαι, είναι... εδώ και γύρω!

Από: SummerDream | Θέματα:



Με ξαφνιάζει η αλλαγή του επαγγελματικού του προσανατολισμού. Με ξαφνιάζει και με αιφνιδιάζει. Σαν την τρελή με βλέπω να τρέχω στους δρόμους σε μια πόλη που ο κόσμος δεν κυκλοφορεί αλλά κυκλοφορούν μόνο τα οχήματα. Δρόμοι μεγάλοι κι απροσπέλαστοι. Να ψάχνεις να βρεις διάβαση πεζών και να τρελαίνεσαι στο περπάτημα μήπως και κάπως ελαττωθεί όλη αυτή η απέραντη κούρσα των 120 χιλ. την ώρα και βάλε... για να περάσεις απέναντι. Τρέχω σαν τρελή και προσπαθώ να βρω στην αχανή απέραντη κι απροσπέλαστη λεωφόρο, ανοιχτό σούπερ μάρκετ. Πλησιάζει η πρωτοχρονιά και η πόλη δεν δείχνει γιορτινή καθόλου. Ζει μόνο σε ρυθμούς αυτοκίνησης και μόνο. Ούτε γιρλάντες κρέμονται στις κολώνες της ΔΕΗ, ούτε κτίρια στολισμένα, παρά μόνο επικρατεί η γκρίζα απόχρωση της μολυσμένης ατμόσφαιρας απ'το καυσαέριο και του σούρουπου. Χαμένη στο άπειρο νιώθω και πελαγωμένη που δεν μπορώ να προσανατολιστώ στο χάος. Ξαφνικά ένα κίτρινο ταξί σταματά μπροστά μου. Ένα μεγάλο όχημα-αντίκα, περιποιημένο και γυαλιστερό που κάποτε στην εποχή του αναστέναζαν οι λεωφόροι για την ομορφιά του και καμάρωναν οι επιβάτες που τους έλαχε στον δρόμο μια τέτοια... λιμουζίνα:
- Μπες να πάμε παρέα, μου φωνάζει ο οδηγός απ'το ανοιχτό τζάμι του συνοδηγού.
Χαμογελώ για την γνώριμη φωνή και την γνώριμη παρουσία που είναι στο τιμόνι. Μα πως; Τι έγινε κι από σερβιτόρος έγινε ταξιτζής;
- Δεν καταλαβαίνω..., πήγα να εκφράσω την απορία μου.
- Κάτι έπρεπε να κάνω για μένα Μαρίνα. Δικό μου είναι το ταξί.
- Μα γιατί κίτρινο;
- Για να ξεχωρίζω!
Τα ταξί της πόλης μας δεν είχαν ποτέ κίτρινο χρώμα. Μα πως έγινε και του επέτρεψαν να "δουλεύει" ταξί με άλλο χρώμα;
- Κατέβα, φτάσαμε!
Ανοίγει την πόρτα μου και μου απλώνει το χέρι να κατέβω. Ξαφνικά απ'την αχανή λεωφόρο βρεθήκαμε σε μια άγνωστη γειτονιά που κάπου πιο πέρα βρισκόταν ένα συνοικιακό σούπερ μάρκετ, σε χρόνο ανυποψίαστο. Περνά το χέρι του απ'την μέση μου και προχωράμε μαζί. Σαν να πήρε το μάτι μου κάπου παραδίπλα τον Γιώργο! Μα που στο καλό βρισκόμαστε; Κολλάω επάνω στο σώμα του Στράτου καμαρώνοντας και έχοντας την εντύπωση πως έτσι έδινα μια ξεχασμένη απάντηση στον Γιώργο... Πως στην ζωή μου υπήρχε κάποιος που ήταν μοναδικός συνοδοιπόρος μου, όπου κι αν εγώ βρισκόμουν και η παρουσία του Γιώργου δεν μου ήταν πλέον απαραίτητη. Ξεχασμένη ήταν.

Κι αφού κάναμε τα απαραίτητα ψώνια επιστρέψαμε σπίτι μου. Απ'την μια στιγμή στην άλλη σαν βγήκαμε απ'το σούπερ μάρκετ, ενώ ο Στράτος μου άνοιγε την πόρτα του ταξί εγώ περνούσα την πόρτα του σπιτιού μου φορτωμένη με σακούλες και πάλι σε χρόνο ανυποψίαστο. Ο σύζυγος μου καθόταν στο τζάκι κοντά και διάβαζε εφημερίδα. Ο Κώστας εφημερίδα; Τι αλλόκοτα πράγματα μου συμβαίνουν; Αφήνω τις σακούλες στην κουζίνα και τον πλησιάζω με χαμόγελο. Μου χαμογελά κι εκείνος! Μαζί μου ακολουθούσε ο Στράτος. Κάθισε κοντά μου τυλίγοντας με στην αγκαλιά του. Του χαμογελώ και τινάζω τους ώμους μου για να πάρει τα χέρια του από επάνω μου:
- Θες να κάνεις κάτι χρήσιμο; Κάνε μου λίγο μασάζ στον αυχένα που με πονά! Του ζητώ με τρόπο ώστε ο σύζυγος μου να μην καταλάβει το παραμικρό.
Χωρίς να φέρει αντίρρηση έρχεται από πίσω μου κι αρχίζει το μασάζ. Τα δάχτυλά του σαν να κάνουν μαγικά και διώχνουν τον παραμικρό πόνο. Κλείνω τα μάτια μου και το απολαμβάνω. Δεν με νοιάζει η παρουσία του Κώστα. Απλά δεν δείχνει να τον ενοχλεί ότι ο Στράτος είναι εκεί και προσπαθεί με τρόπο να με πλησιάζει και να με αγγίζει, να με αγκαλιάζει! Όλα αυτά επειδή τα είχε - τα είχα ανάγκη εκείνη την στιγμή. Ένιωθα (ένιωθε) τα κενά της ψυχής του (μου), που με κάποιο τρόπο προσπαθούσε να γεμίσει με την δική του (μου) παρουσία. Κενά που είχαν δημιουργηθεί απ'τα δικά του ταξίδια στις αχανής λεωφόρους της ψυχής του που ενώ άπλωνε το χέρι να δώσει αγάπη, δεν υπήρχε παραλήπτης!

Ξύπνησα... την στιγμή ακριβώς που προσπαθούσε να μου δείξει πως με αγαπούσε βάζοντας με στην αγκαλιά του και που για μια ακόμη φορά του ξέφευγα, γιατί στην ζωή μου δεν ήμουν μόνη μου πλέον! Αλλά του έστελνα το χαμόγελο μου και την σκέψη μου πως υπήρχα και ήμουν εκεί όποτε με χρειαζόταν!

Από: SummerDream

Καλά Χριστούγεννα

Από: SummerDream | Θέματα:


Από: SummerDream

στο καλοκαίρι

Από: SummerDream | Θέματα:




στο καλοκαίρι
στους ήχους του
στους διάφανους τους τοίχους του

στο καλοκαίρι
στα χείλη που ενώνονται
στα τραυματα που επουλώνονται

στο καλοκαίρι
στο αεράκι που αλλάζει του κεφαλιού την στάση
στον ψίθυρο που έρχεται σαν άγγιγγμα στο σώμα που νυστάζει

στο καλοκαίρι
που ο αφρός γλείφει τα πέλματα
που η αγάπη ανανεώνει τα αίματα



... ξεχωριστή έμπνευση υπό του dim_juanegro, ξέχασμενη ανάμεσα στα σχόλια των φίλων του blog. Eυχαριστώ!

Από: SummerDream

Oh, baby, baby, it's a wild world... ντούρου ντούρου ντούρου!!!

Από: SummerDream | Θέματα: ,

Αυτό που έχω να θυμάμαι απ' τις ώρες της επιστροφής μας απ'την σύντομη εκδρομή μας και πολύ έντονα μάλιστα, ήταν το πόσο διασκεδάσαμε για λίγο την ερμηνεία ενός αγαπημένου ρέγκε κομματιού απ'τα παλιά. Βαλθήκαμε να τραγουδάμε δυνατά τα λόγια του ρεφρέν και να κάνουμε επίσης την μουσική γέφυρα από στίχο σε στίχο! Γελάσαμε πολύ, παλιμπεδίσαμε για όσο κράτησε το τραγούδι και ήταν μια στιγμή από εκείνες τις μικρές που απλά χαράζονται στην μνήμη και μένουν τόσο όσο όταν τις θυμάσαι να χαμογελάς συνέχεια.


Από: SummerDream

Kομμάτια!

Από: SummerDream | Θέματα:




Έρχεται μια στιγμή που κάποιος σου ισοπεδώνει το όνειρο και μαζί κι εσένα. Αισθάνεσαι ότι μια εκδρομή χαράς και αναζωογόνησης είναι το μεγαλύτερο παραστράτημα που μπορείς να κάνεις στην ζωή σου. Νιώθεις ότι σε έχει προδώσει το σύμπαν. Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Θέλω να κρυφτώ, θέλω να εξαφανιστώ! Όλο το βράδυ σερνόμουν αμίλητη. Κοιμήθηκα με δάκρυα στα μάτια. Έχω τόση πίεση τους τελευταίους μήνες, που προσπαθώ να βρω διεξόδους για να ξεχάσω. Και η εκδρομή αυτή, αυτό θα μου προσφέρει. Κάποιες ώρες διαφυγής απ'την καθημερινότητα που όσο κι αν θέλω να μην την σκέφτομαι την βλέπω μπροστά μου κάθε πρωί σε ένα χάπι που ΠΡΕΠΕΙ να καταπιώ, κάποιες ώρες ταξιδιού σε ένα όνειρο που απλά το ζω μια ανάσα δίπλα μου. Δεν μπορεί κανείς να ξέρει τι έχω στα μέσα μου, πως είναι η ψυχή μου, πως είναι η ίδια μου η ζωή. Μη μου γκρεμίζεται μια ωραία στιγμή που απλά θα με κάνει να ξεχαστώ και δεν θα είναι σαν να κάνω ζωή έκφυλη. Τόσα χρόνια που δεν είχα υποχρεώσεις και δεν το έκανα, γιατί να το κάνω τώρα;
Το πρωί στο τηλέφωνο προσπάθησα με το ζόρι να προσποιηθώ στον Στράτο σαν να μην τρέχει κάτι. Έκανα ότι μόλις είχα ξυπνήσει και δεν είχα ακόμη συνέλθει απ' τον ύπνο. Πόση καλή ηθοποιός ήμουν δεν ξέρω. Πως να τολμήσω να του πω; Δεν φταίει αυτός να του χαλάω και την δική του διάθεση με την δική μου μιζέρια. Που αν μου πρότεινε να πάω μαζί του, σίγουρα το έκανε για τον λόγο να ξεχάσω. Με είδε τις προάλλες που μαζευτήκαμε στο σπίτι του πως ήμουν εντελώς απόμακρη: "Κάτι έχεις! Τι είναι;" με ρώτησε. Τι να του πω; Τι να του εξηγήσω; Πως απ'τη μια στιγμή στην άλλη διαταράχθηκε η ζωή μου όλη; Πως απ'την αρχή της χρονιάς είμαι ένα βιβλιάριο υγείας και πακέτα με εξετάσεις ανά χείρας και να τρέχω απ'το ένα ραντεβού σε άλλο; Πως όλα αυτά για μένα είναι καινούρια; Πως με τον μόνο γιατρό που είχα επαφή στην χάση και στην φέξη ήταν μόνο σε οδοντίατρο για κάνα σφράγισμα; Και δεν έχει τελειώσει το τρέξιμο. Η χρόνια θα αλλάξει κι εγώ θα συνεχίζω τον αγώνα δρόμου... Θυμάμαι που πέρσι στην εκδρομή μας του είχα δώσει κάτι σαν προφορική διαθήκη: "αν μου συμβεί κάτι γιατί άνθρωποι είμαστε, το blog θα το διαχειρίζεσαι εσύ, επίσης υπάρχει δακτυλογραφημένη όλη η ιστορία και δεμένη σε βιβλίο που θα το πάρεις εσύ"... Κι εκείνος αντέδρασε ακούγοντας με έτσι μακάβρια "πας καλά; τι είναι αυτά που λες;" ξαφνιάστηκε. "Βρε συ λέω! Άνθρωποι είμαστε και ποτέ δεν ξέρεις τι συμβαίνει ή πως τα φέρνει η ώρα". Σαν να διαισθανόμουν ότι κάτι θα ερχόταν στο πρόσφατο μέλλον! Και το 2011 μου έφερε το δώρο να τρέχω για προβλήματα γυναικολογικής φύσης μεν, αλλά όλα πρωτόγνωρα για μένα που το ένα έφερνε το άλλο. Θέλω να τελειώσει αισιόδοξα αυτή η περιπέτεια, αλλά επίσης θέλω να μην μου φορτώνεται ο κάθε ένας με χίλιες δύο απόψεις για να με φορτώνει και να με κάνει να αισθάνομαι η χειρότερη των χειρότερων! Παλεύω να κρατήσω σε ισορροπία την ψυχική μου υγεία! Αφήστε μου το όνειρο όπως είναι! Αφήστε με να το ζήσω όπως το έχω στο μυαλό μου και μόνο εκεί!

Από: SummerDream

Ναι! Γίνεται!

Από: SummerDream | Θέματα: ,

Ότι σκεφτόμουν, ήρθε την στιγμή που ήθελα να ταξιδέψω και πάλι. Και πάλι μετράω τις μέρες που απέμειναν και πάλι μετράω τις ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα...

Και κάτι για να έχουμε μαζί μας:

Από: SummerDream

Η αλήθεια μου!

Από: SummerDream | Θέματα: ,




Κάθομαι στη βεράντα. Δεν υπάρχει ίχνος φωτισμού και το μόνο που φωτίζει κάπως την βεράντα είναι το απαλό φως μιας λάμπας πετρελαίου. Η διακοπή ρεύματος ήταν πολύωρη και το μόνο που έκανα ήταν να κάθομαι στην βεράντα παρέα με τον σύζυγο χωρίς να μιλάμε. Ο καιρός ήταν άστατος, τα δέντρα απ'τον τρελό αέρα λύγιζαν επικίνδυνα και η θάλασσα στο βάθος ακουγόταν αγριεμένη. Δεν μιλούσαμε και ήμασταν στον κόσμο μας. Εγώ στον δικό μου. Αυτός ο κόσμος με ταξιδεύει πάντα πίσω. Έτσι κάπως ήταν και τότε. Είχαμε το απόλυτο σκοτάδι με μια λάμπα ή ένα κερί να φωτίζει το διάβα μας από δωμάτιο σε δωμάτιο ή να καθόμαστε για λίγο σστην βεράντα. Κοίταζα στο σκοτάδι και αναπολούσα την εικόνα του. Εκείνου του νέου παιδιού που χαιρόταν την ζωή και χάριζε ζωή με ένα βλέμμα, με έναν γλυκό λόγο, με μια ζεστή αγκαλιά, με ένα τρυφερό φιλί. Τον έβλεπα να ξεπροβάλει εκεί στο σκοτάδι σαν όραμα, φορώντας λινό πουκάμισο κρεμ και ένα σαλβάρι στο ίδιο χρώμα... Η εικόνα του με θάμπωνε, το βλέμμα του ήταν τόσο φωτεινό παρά το σκοτάδι και το χαμόγελο του με έκανε ξαφνικά να νιώθω πως βρέθηκα ξαφνικά στο τότε, ένιωσα μέσα μου εκείνο το κορίτσι που ο έρωτας απλά της στάθηκε σαν φίλος και της άπλωσε το χέρι για να νιώσει πως είναι να ερωτεύεσαι πραγματικά, πως είναι να πονάς πραγματικά, πως είναι να αγαπάς και να τον αφήνεις να κάνει τις επιλογές της ζωής του... Ο ξαφνικός ήχος της βροχής με ξύπνησε, η εικόνα του χάθηκε και ξαφνικά με είδα πάλι στο τώρα' την ώριμη γυναίκα που όλα αυτά τα έχει αφήσει ξεχασμένα στο σεντούκι του χρόνου και των αναμνήσεων. Το σεντούκι έκλεισε και η βροχή δυνάμωσε. Βαρέθηκα να κάθομαι, αντικρύζοντας μια τόσο πεζή πραγματικότητα με την εικόνα του συζύγου να παίζει με τους ήχους στο κινητό του! Νύσταξα!

Μπήκα στο υπνοδωμάτιο και πήρα το νυχτικό μου να αλλάξω στο μπάνιο. Έβγαλα το παντελόνι μου, το μπλουζάκι μου και το σουτιέν και πήγα να πάρω το νυχτικό μου που άφησα στον προθάλαμο του μπάνιου. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και βλέπω τον Στράτο να με κοιτάζει όπως ήμουν ημίγυμνη. Ρίχνω μπροστά μου γρήγορα το νυχτικό και κλείνω την πόρτα πίσω μου απότομα με την καρδιά να σφυροκοπά έτοιμη να σπάσει.
- Μαρίνα άνοιξε μου! Άκουγα τον Στράτο έξω απ'την πόρτα.
Μα πως να του ανοίξω; Ξαφνικά δεν έβρισκα την δύναμη να βάλω το νυχτικό μου. Το κρατούσα να κρύβει το γυμνό μου στήθος και ξαφνικά τα δάκρυα άρχισαν να νωτίζουν τα μάτια μου.
- Στράτο φύγε σε παρακαλώ. Είναι αλλιώτικα τώρα όλα!
- Όχι! Για μένα θα είσαι πάντα εκείνη η Μαρίνα που αγάπησα. Άσε με να σε δω όπως είσαι, όπως δεν σε είδα ποτέ!
- Μα τι είναι αυτά που λες; Μη με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Φύγε σε παρακαλώ και άσε με να ντυθώ!
Είχα ακουμπήσει το μέτωπο στην πόρτα και έκλαιγα. Παραλογιζόμουν! Ξαφνικά δεν είχα την δύναμη να ντυθώ. Το νυχτικό μου το ένιωθα τόσο βαρύ... Ήθελα τόσο πολύ να νιώσω το άγγιγμα του ξαφνικά!
- Φύγε! Είπα με έναν σιγανό λυγμό.
- Θέλω να δω την αλήθεια σου. Την γυμνή σου αλήθεια!
- Πάντα διάβαζες μόνο αυτά που ήθελα να διαβάσεις σε μένα. Ήθελα να γνωρίζεις την πλευρά του εαυτού μου που σε λάτρεψε με όλο του το είναι. Κράτα το χαμογελό μου κι άσε την αλήθεια μου σε μένα. Άστην έτσι ξεχασμένη όπως είναι. Δεν χρειάζεται να την σκαλίσεις. Να θυμάσαι πάντα πως σε αγαπώ.
Σκούπισα τα δάκρυα μου και φόρεσα το νυχτικό μου. Στον προθάλαμο του μπάνιου δεν ακουγόταν το παραμικρό. Δεν ένιωθα την παραμικρή παρουσία. Άνοιξα δειλά την πόρτα και δεν υπήρχε κανείς απ'έξω της. Ένιωσα ανακούφιση. Στο σκοτάδι του σπιτιού δεν ένιωθα παρά μόνο την ψύχρα της βραδιάς.

Με μια ασυναίσθητη κίνηση σκεπάστηκα με το σεντόνι. Ξύπνησα απότομα και ένιωθα παραζαλισμένη. Ξαφνικά θυμήθηκα πως μια βραδιά που είχαμε πάει σπίτι του είχα πει πως: "Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει τι αλήθεια και τι βιώματα κρύβει ένα χαμογελαστό πρόσωπο. Με ένα χαμόγελο μπορεί να κρύβει αλήθειες που τον πονάνε και που δεν θέλει να δείξει προς τα έξω. Μπορεί λοιπόν κάποιος να καταλάβει αν αυτό το χαμογελαστό πρόσωπο, έχει πονέσει στην ζωή του;". Με κοίταζε στα μάτια και αναρωτιόμουν αν είχε καταλάβει τι εννοούσα. Ήμουν αντίθετη στην άποψη που επικρατούσε στην κουβέντα της παρέας πως "στο πρόσωπο ενός ανθρώπου γράφεται όλα όσα έχει περάσει"! Η επίσκεψη του στον ύπνο μου με ξάφνιασε. Πως να του ομολογήσω πάλι αυτά που ήδη ήξερε;

Από: SummerDream

Γίνεται;

Από: SummerDream | Θέματα:




Γίνεται να έρθει το καλοκαίρι που πέρασε πίσω; Γίνεται να επαναληφθεί και πάλι το όμορφο 3ήμερο που περάσαμε στα μέρη σου; Γίνεται να με κάνεις και πάλι να ξεχαστώ και να ζήσω για λίγο την ζωή μας πριν κάνουμε τα δικά μας "σπίτια"; Γίνεται να με ταξιδέψεις για λίγο στο όνειρο; Να μας κάνεις να ξεφύγουμε για λίγο απ'τη μίζερη καθημερινότητά μας; Αναρωτιέμαι πως αντέχουμε...

Από: SummerDream

Κυλιέμαι στον πάτο

Από: SummerDream | Θέματα:

Μια φωτιά αρχίζει να καίει την καρδιά μου
που γίνεται πυρετός και με βγάζει στο σκοτάδι

Τελικά μπορώ να σε δω ολοκάθαρα
Προχώρα και πούλα με και θα ξαπλώσω δίπλα στη βρωμιά σου
Δες πως θα αφήσω κάθε κομμάτι σου
Μην υποτιμάς τα πράγματα που θα κάνω

Μια φωτιά αρχίζει να καίει την καρδιά μου
που γίνεται πυρετός και με βγάζει στο σκοτάδι
Οι ουλές της αγάπης σου θυμίζουν εμάς
Με κάνουν να σκέφτομαι πως είχαμε σχεδόν τα πάντα
Οι ουλές της αγάπης σου μου κόβουν την ανάσα
Δεν με μπορώ να βοηθηθώ να αισθανθώ

Μπορούσαμε να έχουμε τα πάντα
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Κυλιέμαι στον πάτο
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)
Είχες την καρδιά μου μέσα στα χέρια σου
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Και την έπαιξες με τον ρυθμό
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)

Μωρό μου δεν έχω καμιά ιστορία να πω
Αλλά άκουσα μια για σένα και θα σου κάψω το κεφάλι
Να με σκέφτεσαι στο βάθος της απελπισίας σου
Φτιάξε ένα σπίτι εκεί κάτω σαν το δικό μου σίγουρος πως δεν μπορείς να το μοιραστείς

Οι ουλές της αγάπης σου θυμίζουν εμάς
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Με κάνουν να σκέφτομαι πως είχαμε σχεδόν τα πάντα
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)
Οι ουλές της αγάπης σου μου κόβουν την ανάσαν
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Δεν μπορώ να βοηθηθώ να αισθανθώ
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)

Μπορούσαμε να έχουμε τα πάντα
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Κυλιέμαι στον πάτο
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)
Είχες την καρδιά μου μέσα στα χέρια σου
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Και την έπαιξες με τον ρυθμό
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)

Μπορούσα να έχω τα πάντα
Κυλιέμαι στον πάτο
Είχες την καρδιά μου μέσα στα χέρια σου
Αλλά την έπαιξες με ρυθμό

Πέτα την ψυχή σου μέσα από κάθε ανοιχτή πόρτα
Μέτρα τις ευχές σου να βρεις τι ψάχνεις
Κάνε την θλίψη μου κρυμμένο χρυσάφι
Μπορεί να με ξεπληρώσεις σε ότι έσπειρες

(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Μπορούσαμε να τα έχουμε όλα
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)
Μπορούσαμε να τα έχουμε όλα
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)
Όλα, όλα, όλα
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)

Μπορούσαμε να έχουμε τα πάντα
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Κυλιέμαι στον πάτο
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)
Είχες την καρδιά μου μέσα στα χέρια σου
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Και την έπαιξες με τον ρυθμό
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)

Μπορούσαμε να έχουμε τα πάντα
(Εύχεσαι να μη με είχες συναντήσει)
Κυλιέμαι στον πάτο
(Δάκρυα θα τρέξουν, κυλιέμαι στον πάτο)
Είχες την καρδιά μου μέσα στα χέρια σου

Αλλά την έπαιξες
Την έπαιξες
Την έπαιξες
Την έπαιξες με τον ρυθμό





There's a fire starting in my heart,
Reaching a fever pitch and it's bring me out the dark,

Finally, I can see you crystal clear,
Go ahead and sell me out and I'll lay your shit bare,
See how I'll leave with every piece of you,
Don't underestimate the things that I will do,

There's a fire starting in my heart,
Reaching a fever pitch and it's bring me out the dark,

The scars of your love remind me of us,
They keep me thinking that we almost had it all,
The scars of your love, they leave me breathless,
I can't help feeling,

We could have had it all,
(You're gonna wish you never had met me),
Rolling in the deep,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),
You had my heart inside of your hand,
(You're gonna wish you never had met me),
And you played it to the beat,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),

Baby, I have no story to be told,
But I've heard one on you and I'm gonna make your head burn,
Think of me in the depths of your despair,
Make a home down there as mine sure won't be shared,

The scars of your love remind me of us,
(You're gonna wish you never had met me),
They keep me thinking that we almost had it all,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),
The scars of your love, they leave me breathless,
(You're gonna wish you never had met me),
I can't help feeling,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),

We could have had it all,
(You're gonna wish you never had met me),
Rolling in the deep,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),
You had my heart inside of your hand,

(You're gonna wish you never had met me),
And you played it to the beat,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),

Could have had it all,
Rolling in the deep,
You had my heart inside of your hand,
But you played it with a beating,

Throw your soul through every open door,
Count your blessings to find what you look for,
Turn my sorrow into treasured gold,
You pay me back in kind and reap just what you sow,

(You're gonna wish you never had met me),
We could have had it all,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),
We could have had it all,
(You're gonna wish you never had met me),
It all, it all, it all,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),

We could have had it all,
(You're gonna wish you never had met me),
Rolling in the deep,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),
You had my heart inside of your hand,
(You're gonna wish you never had met me),
And you played it to the beat,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),

Could have had it all,
(You're gonna wish you never had met me),
Rolling in the deep,
(Tears are gonna fall, rolling in the deep),
You had my heart inside of your hand,

But you played it,
You played it,
You played it,
You played it to the beat.




Από: SummerDream
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)