Εύχομαι ολόψυχα χαρούμενες γιορτές. Κι αν δεν είναι επειδή έτσι τα έφερε η ζωή, απλά χαμογελάστε και μείνετε αισιόδοξοι.
Και το 2010 εύχομαι να χαρίζει σε όλο τον κόσμο υγεία κι ότι άλλο επιθυμεί ο καθένας. Ας είναι η νέα χρονιά μια νέα αρχή για όλους για κάτι καλύτερο!
Έλαβα προ ημερών ένα σχόλιο στο κεφάλαιο: "Η ζωή μου όλη σήμερα". Μου άρεσε που κάποιος έτσι ανώνυμα το ανάρτησε δίνοντας μια απάντηση στην όλη αναρτημένη ιστορία του blog, για την σχέση της Μαρίνας και του Στράτου. Είναι από εκείνα τα σχόλια που δεν θέλω να προσπερνάω και πάντα τους δίνω την ευκαιρία να βγαίνουν μπροστά. Αυτό κάνω και τώρα. Διαβάστε το κι ευχαριστώ από καρδιάς τον "ανώνυμο" για το όμορφο σχόλιο του:
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Δημήτρης Λιαντίνης
από το βιβλίο ΓΚΕΜΜΑ
(αποσπάσματα)..
...Ο έρωτας και ο θάνατος είναι δυο στιγμές απόλυτα μοναδικές για τον καθένα μας. Ποτέ δε γίνεται να ζήσουν δυο άνθρωποι την ερωτική τους βίωση με όμοιο τρόπο. Αλλά με όμοιο τρόπο ποτέ δε γίνεται να ζήσουν και τη βίωση του θανάτου...
...Κάθε φορά που ερωτεύονται δυο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύονται δυο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του.
Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova...
...'Εξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Αλλά ούτε είναι και νοητό να υπάρχει. Τα ενενήντα δυο στοιχεία εγίνανε, για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Και οι τέσσερες θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής και ισχυρή βαρυτική, λειτουργούν για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο.
Όλα τα όντα, τα φαινόμενα, και οι δράσεις του κόσμου είναι εκφράσεις, σαρκώσεις, μερικότητες, συντελεσμοί, εντελέχειες του έρωτα και του θανάτου.
Γι'αυτό ο έρωτας και ο θάνατος είναι αδελφοί και ομοιότητες, είναι συμπληρώματα, και οι δυο όψεις του ίδιου προσώπου...
11 Νοέμβριος 2009 3:29 μμ